Spomen-ploča, posvećena dr Janku Gombaru, rad slikara Pavla Blesića iz Sombora, postavljena je davne 1967. godine, na kući u istoimenoj ulici, na broju 97 u Kisaču, u kojoj je dr Gombar živeo i iz koje je odveden u Dahau, gde je ubijen, 1945. godine .

Ploča je izrađena od bakarnog lima koji je usled dejstva vremenskih uslova   korodirao, tako de  je tekst na ploči bio gotovo nečitljiv.  Prilikom obnove objekta   saradniici  Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada skinuli su ploču i preneli je u prostorije Zavoda na konzervaciju i restauraciju.

Obnovljena spomen ploča Dr Janku Gombaru u Kisaču

Konzervatoresko-restauratorske radove je obavio Siniša Zeković, slikar-konzervator Pokrajinskog zavoda za zaštitu spomenika kulture , a spomen-ploča je, po završetku obnove fasade vraćena na svoje prvobitno mesto.

Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada zahvaljuje kolegi Zekoviću na angažovanju u obnovi ovog spomen-obeležja.

Srećne božićne i novogodišnje praznike želi vam Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada.

Ovogodišnji redovni skup Sekcije arhitekata Društva konzervatora Srbije održan je u Sremskoj Mitrovici,  8. i 9. 12. 2016.godine. Skup na temu Zaštitne konstrukcije nad napokretnim kulturnim dobrima organizovao je Zavod za zaštitu spomenika kulture iz Sremske Mitrovice.   Arhitekete i arheolozi  – konzervatori upoznati  su sa iskustvima prilikom izgradnje zaštitnih nadstrešnica na Medijani u Nišu, Detlaku u  Republici  Srpskoj, lokalitetu  Sirmijuma u Sremskoj Mitrovici, Viminacijumu i Lepenskom Viru.

Nadgrobni spomenik porodice Čenazi ( utvrđen za spomenik kulture 1997. godine ) demontiran je pre par meseci i prebačen u konzervatorsku radionicu Đorđević u Beogradu.

Spomenik se godinama nalazio u lošem stanju koje je iziskivalo opsežne konzervatorsko-restauratorske       radove:  detaljno čišćenje,čišćenje zadnjih vertikalnih ploča od  nalepljenog  betona, čišćenje pukotina  od neadekvatnih, predhodnih sanacija, vađenje starih ankera, sanaciju nedostajućih delova i pukotina, rekonstrukciju nedostajućih glava od belog kamena.Za rekonstrukciju je korišćen beli kamen – mermer koji po svojim karakteristikama  odgovara kamenu od koga su bile izrađene originalne glave. Radovi su nedavno završeni i odvijali  su se  uz konzervatorski nadzor saradnika Zavoda prema konzervatorsko-resturatorskom  projektu.

Spomenik se trenutno nalazi u depou pomenute radionice  gde će i ostati dok se ne stvore adekvatni uslovi za njegovu montažu  na odabranoj lokaciji ispred banke Inteza.

Radovi na sanaciji ograde oko objekta „ Oficirski dom ˮ na Beogradskom keju u Novom Sada završeni su u septembru 2016. godine.  Sanacija je izvedena na  osnovu Uslova i mera tehničke zaštite koje je Zavod za zaštitu spomenika kulture  izradio početkom 2014 god. i Glavnog arhitektonsko-građevinskog projekta rekonstrukcije-sanacije ograde, urađenom od strane „Šidprojektˮ DOO ŠID. Izvođač radova je bila „NPN GRADNJA ”  DOO iz Novog Sada. Konzervatorski i stručni nadzor nad radovima takođe je vršio  Zavod.

 Zbog svojih izrazitih arhitektonsko-urbanističkih, kulturno-istorijskih i likovnih vrednosti,  celina „Beogradski kej” u Novom Sadu ( pa i objekat na Beogradkom keju br.9, kao jedinica celine), evidentirana je kao prostor vredan i od značaja za zaštitu graditeljskog nasleđa. (Dnevni list „Dnevnik“ od 20. juna 2013.)

Ograda je novijeg datuma, pretpostavlja se da je  izgrađena tek nakon velike poplave 1965.godine, kada  je ceo teren nasut bar 2 metra a bašta ostala na „staroj“ visini.

Zatečeno stanje zaštitne ograde postavljene po obodu parcele pre početka radova  je bilo izrazito loše. Na pojedinim potezima, a naročito iz Dunavske i Ulice Miloša Bajića ograda  je bila statički nestabilna, bez vezivnog materijala i sklona padu (tri stuba su bila vezana čeličnim užadima). Pretpostaka  je da je uzrok  drvored zasađen tik uz parapetni zid. Kape na pojedinim zidanim stubovima ograde su nedostajale a metalne ispune ograde su bile zarđale i neujednačene.

Radovi na sanaciji  ograde su započeti  7.marta i okončani  16.septembra  2016.

U dnevnom  listu„ Dnevnikˮ  13. oktobra 2016. godine objavljen je oglas kojim Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada obaveštava vlasnike i pravna lica da je celina „ Dela Ulice Likijana Mušickogˮ na Rotkvariji u Novom Sadu evidentirana kao nepokretnost koja uživa prethodnu zaštitu.

Ulice Lukijana Mušickog i Vuka Karadžića, zajedno sa delom ulice Arhimandrita Jovana Rajića, predstavljaju još uvek celovit graditeljski ambijent, koji je, pre nekoliko decenija imao daleko veći obuhvat, kao prepoznatljiv element istorijskog dela Novog Sada, poznatog pod nazivom  „Rotkvarija“. Ovaj deo je počeo sa urbanizacijom terena u godinama kada su u njegovom središtu izgrađena kapela Sv. Jovana (1755. godine).

Već od druge polovine 19. veka, a znatnije na prekretnici dva veka, moguće je pratiti sukcesivnu promenu nasleđenih arhitektonskih prilika. One su bile direktno uslovljene izmenom socijalne strukture stanovništva (npr. kuća trgovca Miloša raletića u ul. Jovana Subotića br. 21). Naime, grad se polako širio i na nekadašnju teritoriju ruralne odnosno zanatske Rotkvarije. Grade se veliki privredni objekti („Fajtov mlin“), prostor osvaja parterna građanska arhitekturakoja prati aktuelna stilska dešavanja, pošto je projektuju poznata graditeljska i projektantaska lokalna imena. Domobranska kasarna (1897.god.), po projektu graditelja Kicveger Imrea, na uglu ulica Vojvode Bojovića i Lukijana Mušickog, postaje dominantan arhitektonsko-urbanistički znak.

O ovom periodu svedoče izuzetno vredni ambijenti u ulicama Lukijana Mušickog, Arhimandrita Jovana Rajića i Vuka Karadžića (niz kuća službenika Fajtovog mlina).

Na osnovu postojeće arhivske građe, odnosno sačuvanih originalnih planova većeg broja kuća, može se videti da je graditeljskonasleđe u ulici Lukijana Mušickog i njenoj okolini, nastajalo od druge polovine 19. veka do Drugog svetskog rata, te da su zastupljeni uglavnom svi tada vladajući stilovi, od istorizma, secesije do moderne. Od graditelja i projektanata , koji su svojim delima već bili prisutni u gradu, na prostoru ovog dela grada stambene kuće (uglavnom parterne i visokoparterne) projektovali su Anton Tikmajer, Filip Šmit, Viljem Lerer, Vulko Aleksandar, Frank Stefan i dr.

(iz dokumentacije Zavoda)

„ Rimski novac iz Petrovaradina ” izložba autora Nadežde Savić, arheologa- muzejskog savetnika, otvorena je u četvrtak 29. septembra u Muzeju grada Novog Sada na Petrovaradinskoj tvrđavi.

Izložba prikazuje novac iz rimskog perioda ( 1- 4 vek naše ere) koji je pronađen tokom 

arheoloških istraživanja na Petrovaradinskoj tvrđavi i Petrovaradinu. Rimski novac je dragocen izvor za proučavanje političke i ekonomske istorije, kao i istorije umetnosti carstva. Takođe je i nezaobilazno sredstvo za datovanje pokretnih i nepokretnih arheoloških nalaza.

Svečanom otvaranju izložbe  su prisustvovali brojni posetioci i predstavnici medija, a izložbu je otvorio mr Siniša Jokić, v.d. direktora Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada.

Obnova oštećenih delova postamenta na spomeniku Janiki Balažu, koji se nalazi na Trgu neznanog junaka, ispred br. 8, započela je  u petak, 23. septembra 2016.godine,  u skladu sa gradskom Odlukom o podizanju i održavanju javnih spomenika. Obnova se obavlja po uslovima i uz nadzor Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada, uz znanje i saglasnost autora spomenika. Kompletnu sanaciju obaviće, u vidu donacije, firma „AMT Uniagent“ iz Futoga, vlasnika Miloša Teofanova.

G. Teofanovu služba zaštite se zahvaljuje na donaciji

U prostorijama Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture u Beogradu 28. 07. 2016. godine održan je radni sastanak na kojem su prisutvovali predstavnici zavoda za zaštitu spomenika kulture u Srbije, zaduženi za digitalizaciju dokumentacije. Cilj sastanka su bile smernice i predlozi za izradu jedinstvenog softvera za digitalizaciju. Predstavljena su dva aplikativna rešenja za digitalizaciju nepokretnih kulturnih dobara, jedan Matematičkog instituta SANU, a drugi Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada. Ivana Neškov-Repić (istoričar umetnosti, pomoćnik direktora Zavoda za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada) i Natalija Vulikić (informatičar u Matičnoj službi Muzeja Vojvodine) održale su prezentaciju pod nazivom Digitalizacije je stigla – u Zavod, koja govori o rezultatima rada na digitalizaciji dokumentacije u Zavodu za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada.

Prezentacijom su predstavljeni rezultati rada na polju digitalizacije pomoću aplikacije ZIMUS, softvera za elektronsku obradu dokumentacije o nepokretnom kulturnom nasleđu. Svi prisutni su na demo verziji baze podataka Zavoda mogli da steknu uvid u softver i do sada digitalizovanu dokumentaciju, kao i foto-dokumentaciju.

Ivana Neškov-Repić, istoričar umetnosti, pomoćnik direktora